Εικόνες οι οποίες συνθέτουν το παζλ μιας μεγάλης πόλης 80.000 ετερόκλητων πολιτών. Από τη μία οι παλαιοί Χαλανδραίοι στην πλατεία, να θυμίζουν τους προεστούς του χωριού. Από την άλλοι οι νέοι, οι ευκατάστατοι, οι οποίοι προτίμησαν κάτι ενδιάμεσο σε σχέση με τα βόρεια προάστια. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο Γιώργος Ασημακόπουλος, γέννημα θρέμμα της περιοχής και σήμερα ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου «Μικρός Κοραής» και πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου. «Έχω ζήσει το Χαλάνδρι ως μια μικρή κωμόπολη της Αθήνας, με την πλατεία να μην έχει καμία σχέση με το σήμερα. Άλλαξε η γειτονιά χωρίς αυτό να είναι κατά ανάγκη κακό. Είναι η συνέχεια της ζωής. Ίσως αναπτύχθηκε άναρχα, αλλά φταίει η θέση του. Είναι πέρασμα, κομβικό σημείο».
Το κλίμα εύκρατο
Ένας τόπος με εξαιρετικό κλίμα χάρη στον ποταμό Βριλησσό (Ρεματιά), ο οποίος έρχεται από την Πεντέλη. Εξού και στις αρχές του 20ού αιώνα υπήρχαν σανατόρια για τους φυματικούς. Οι γιατροί συνιστούσαν γενικώς στους αρρώστους μια μίνι διαμονή στην περιοχή. Ο ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου στο διήγημά του «Το Χαλάνδρι που γνώρισα» αναφέρει ότι το 1953… «ήταν μια πανέμορφη εξοχή, αλλά και μια οργανωμένη πόλη με πολλές κατοικίες του μεσοπολέμου και θαυμάσιους κήπους». Σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα του ’95 η Ρεματιά είναι «προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός, μοναδικός στην Αττική». Ο Σύλλογος Προστασίας του Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδρίου συστάθηκε το 1990 και 21 χρόνια μετά ακόμα φωνάζει για την έλλειψη ενός περιμετρικού μονοπατιού, για τις παράνομες ιδιοκτησίες και τις χρήσεις που δυσκολεύουν τη βόλτα των κατοίκων. Επισημαίνουν στο ιστολόγιό τους ότι η περιοχή καταρρέει από τη διάβρωση. Ζητούν την αποκατάσταση του πρασίνου στο θέατρο Ρεματιάς, όπου διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι το ομώνυμο φεστιβάλ. Οι κάτοικοι συζητούν, επίσης, για τον ποδηλατόδρομο στην οδό Ολύμπου. Η νέα πάντως δημοτική αρχή, με εκπρόσωπο τον αντιδήμαρχο Τοπικής Ανάπτυξης Κωστή Αγγελή, διαβεβαίωσε στην A.V. ότι είναι στις προτεραιότητες του Δήμου «η δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου νέων ποδηλατόδρομων». Αν και απέφυγε τις λεπτομέρειες, ο Κ. Αγγελής πρόσθεσε ότι «βρισκόμαστε στη χάραξη του ποδηλατικού δικτύου, αλλά σίγουρα θα υπάρχει μια ένωση των σταθμών του μετρό με το κέντρο της πόλης». Ο Γ. Ασημακόπουλος έζησε τη Ρεματιά ως παιδί, συμμετέχει στη οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ και είναι πιο αισιόδοξος. «Μεγάλωσα μέσα στη Ρεματιά. Το φυσικό κάλλος αυτού του μέρους δε θα χαθεί ποτέ. Οι ποδηλατόδρομοι υπάρχουν ήδη και βοηθούν, και επειδή είμαστε μια επίπεδη περιοχή ενδείκνυται για ποδηλασία».
Το κλίμα εύκρατο
Ένας τόπος με εξαιρετικό κλίμα χάρη στον ποταμό Βριλησσό (Ρεματιά), ο οποίος έρχεται από την Πεντέλη. Εξού και στις αρχές του 20ού αιώνα υπήρχαν σανατόρια για τους φυματικούς. Οι γιατροί συνιστούσαν γενικώς στους αρρώστους μια μίνι διαμονή στην περιοχή. Ο ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου στο διήγημά του «Το Χαλάνδρι που γνώρισα» αναφέρει ότι το 1953… «ήταν μια πανέμορφη εξοχή, αλλά και μια οργανωμένη πόλη με πολλές κατοικίες του μεσοπολέμου και θαυμάσιους κήπους». Σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα του ’95 η Ρεματιά είναι «προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός, μοναδικός στην Αττική». Ο Σύλλογος Προστασίας του Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδρίου συστάθηκε το 1990 και 21 χρόνια μετά ακόμα φωνάζει για την έλλειψη ενός περιμετρικού μονοπατιού, για τις παράνομες ιδιοκτησίες και τις χρήσεις που δυσκολεύουν τη βόλτα των κατοίκων. Επισημαίνουν στο ιστολόγιό τους ότι η περιοχή καταρρέει από τη διάβρωση. Ζητούν την αποκατάσταση του πρασίνου στο θέατρο Ρεματιάς, όπου διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι το ομώνυμο φεστιβάλ. Οι κάτοικοι συζητούν, επίσης, για τον ποδηλατόδρομο στην οδό Ολύμπου. Η νέα πάντως δημοτική αρχή, με εκπρόσωπο τον αντιδήμαρχο Τοπικής Ανάπτυξης Κωστή Αγγελή, διαβεβαίωσε στην A.V. ότι είναι στις προτεραιότητες του Δήμου «η δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου νέων ποδηλατόδρομων». Αν και απέφυγε τις λεπτομέρειες, ο Κ. Αγγελής πρόσθεσε ότι «βρισκόμαστε στη χάραξη του ποδηλατικού δικτύου, αλλά σίγουρα θα υπάρχει μια ένωση των σταθμών του μετρό με το κέντρο της πόλης». Ο Γ. Ασημακόπουλος έζησε τη Ρεματιά ως παιδί, συμμετέχει στη οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ και είναι πιο αισιόδοξος. «Μεγάλωσα μέσα στη Ρεματιά. Το φυσικό κάλλος αυτού του μέρους δε θα χαθεί ποτέ. Οι ποδηλατόδρομοι υπάρχουν ήδη και βοηθούν, και επειδή είμαστε μια επίπεδη περιοχή ενδείκνυται για ποδηλασία».
